Resultaat gekopieerd

Logboekcalculator (logaritme)

Gratis online tool die u helpt bij het berekenen van de logaritme van een bepaald grondtal en getal.

logb(x)

Resultaat
0,00

Wat is logaritme?

In de wiskunde is een logaritme een exponent of macht waartoe een bepaald grondtal moet worden verhoogd om een ​​bepaald getal te verkrijgen. Meer formeel, als a een positief reëel getal is en b een positief reëel getal is dat niet gelijk is aan 1, dan is de logaritme van b naar grondtal a, aangeduid als log_a(b), de macht waartoe a moet worden verhoogd om b te verkrijgen .

Als we bijvoorbeeld een grondtal van 2 hebben en een getal van 8, dan is log_2(8) = 3, omdat 2 tot de macht van 3 gelijk is aan 8. Evenzo, als we een grondtal van 10 en een getal van 100 hebben, dan log_10(100) = 2, omdat 10 tot de macht van 2 gelijk is aan 100.

Logaritmen worden gebruikt op verschillende gebieden van wiskunde, wetenschap, techniek en financiën. Ze kunnen helpen bij het vereenvoudigen van berekeningen, vooral als het gaat om zeer grote of zeer kleine getallen. Ze kunnen ook worden gebruikt om vergelijkingen op te lossen, gegevens te analyseren en complexe systemen te modelleren. De eigenschappen van logaritmen maken ze bijzonder nuttig voor het manipuleren van exponentiële functies en voor het bestuderen van exponentiële groei en verval.

Gewone en natuurlijke logaritmes

Gewone logaritme en natuurlijke logaritme zijn twee verschillende soorten logaritmen die in de wiskunde worden gebruikt.

  1. De gewone logaritme, aangeduid als log, is een logaritme met een grondtal van 10. De gewone logaritme van een getal is de macht waartoe 10 moet worden verhoogd om dat getal te verkrijgen. De algemene logaritme wordt vaak gebruikt in alledaagse berekeningen, zoals bij het meten van pH- en geluidsniveaus, en in financiën en boekhouding.

    Als we bijvoorbeeld de gemeenschappelijke logaritme van 1000 willen berekenen, schrijven we log(1000). De waarde van log(1000) is gelijk aan 3, wat betekent dat 10 verheven tot de derde macht gelijk is aan 1000 (d.w.z. 10^3 = 1000).

  2. De natuurlijke logaritme, aangeduid als ln, is een logaritme met als grondtal e, waarbij e de wiskundige constante is die ongeveer gelijk is aan 2,71828. De natuurlijke logaritme van een getal is de macht waartoe e moet worden verheven om dat getal te verkrijgen. De natuurlijke logaritme wordt vaak gebruikt in calculus en geavanceerde wiskunde, vooral bij de studie van exponentiële functies en hun afgeleiden.

    Als we bijvoorbeeld de natuurlijke logaritme van 10 willen berekenen, schrijven we ln(10). De waarde van ln(10) is ongeveer 2,30259, wat betekent dat e tot de macht van 2,30259 gelijk is aan 10 (d.w.z. e^2,30259 ≈ 10).

Samengevat, het belangrijkste verschil tussen natuurlijke logaritme en gewone logaritme is de basis die wordt gebruikt in de logaritmische uitdrukking. De natuurlijke logaritme gebruikt het grondtal e, terwijl de gewone logaritme het grondtal 10 gebruikt.